برگرفته از سخنان ارزشمند استاد مهدی عدالتیان
در ادامه مباحث خانواده مهدوی تا کنون چندین ویژگی خانواده مهدوی مطرح شد:
1- اخلاق نیک
2- تعقل و تفکر
3- مهرورزی در برخورد و صحبتها
و اکنون چهارمین ویژگی خانواده مهدوی که از ویژگیهای امام زمان (علیهالسلام) است،
تقویت دین و حراست است که از ارزشهای دینی میباشد.
خانواده مهدوی،خانوادهای است که در آن دین تقویت شده و ارزشهای دینی حفظ گردد.
خداوند متعال در قرآن کریم بر این مسئله تاکید میفرماید:
«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قُوا أَنفُسَكُمْ وَأَهْلِيكُمْ نَاراً »[1] ؛
«ای مؤمنین خود و خانوادهتان را از عذاب جهنم حفظ کنید.»
پس یکی از وظایف مهم در خانوادههای مهدوی که میخواهند امام زمانشان از آنان راضی باشند، تقویت باورهای دینی است. در این خانوادهها، باید اعتقادات محکم و اعمال و رفتار دینی تثبیت گردد و نسبت به دستورات دین، مقید و متعهد باشند. اینان کسانی هستند که خداوند از آنان راضی است.
در حالات جناب لقمان آمده که ایشان، (قَویّاً فی أمرِ الله) بودند یعنی در دستورات الهی محکم و قوی بودند و مسامحه و سهلانگاری نمیکردند. (خصوصاً جایی که میدانستند؛ حکم، حکم خداست!)
در مباحث گذشته از مهرورزی سخن به میان آمد و در عین حال که توصیههای زیادی به محبت کردن به همسر و فرزند شده، اما تذکر دادهاند که مبادا به خاطر همین همسر و فرزند، انسان به گناه بیفتد یعنی باید برای انسان مؤمن، حکم خداوند از همه چیز مهمتر و بالاتر باشد!
بله واضح است که انسان مؤمن همه آنچه از فرزند، همسر، وطن و مال و… دارد دوست میدارد اما آنها را طبقهبندی و اولویتبندی میکند. این طبقهبندی ارزشها، نکتهای است که در روانشناسی امروز هم روی آن بسیار تأکید شده و گفته شده که هر کس باید ابتدا، ارزشهایش را به ترتیب نوشته و مواردی را که از همه بیشتر دوست دارد و برایش مهمتر است، در بالای سطر بنویسد و سپس نوبت به ارزش بعدی و…
انسان مؤمن این چنین است و جالب اینجاست که در تاریخ از بعضی پرندهها سخن به میان آمده که ارزشهایشان طبقهبندی شده بوده تا چه رسد به انسان که اشرف مخلوقات است. در قصهای از زندگی امام هفتم حضرت موسیبنجعفرعلیهالسلام آمده که شخصی ایشان را به منزلش دعوت نمود. حضرت آمدند و با راهنمایی میزبان روی تختی نشستند.
این شخص جهت پذیرایی از حضرت، از اتاق بیرون رفته و در هنگام برگشت دید که امام کاظم علیه السلام لبخندی بر چهره دارند. پرسید: انشاءالله همیشه خندان باشید اما آیا در منزل من چیزی بود که باعث خنده شما شد؟
حضرت فرمودند: «تو در زیر این تخت دو کبوتر داری؟!»
گفت:«بله آقا، درست است!»
حضرت فرمودند:«خنده من از صحبت میان این دو بود.»
گفت: «مگر شما زبان پرندگان را میدانید؟»
حضرت فرمودند: «اوعطینا منطقالطیر و اوعطینا مِن کُلّ الشیء»
«خداوند زبان پرندگان و تمام حقایق را به ما آموخته است.»
سپس آن مرد گفت: « این پرندگان چه گفتند که باعث لبخند شما شد؟»
حضرت فرمودند: «این کوبوتران آقا و خانماند، کبوترِآقا، به کبوتر خانم اظهار محبت کرد و گفت که من تو را از همهی عالم بیشتر دوست دارم اما بعد از این آقایی که روی تخت نشسته است.»
یعنی ایشان را که حجت خدایند از همه بیشتر دوست دارم و بعد تو را.
جالب است که یک کبوتر اررزشهایش را طبقهبندی میکند پس انسان مؤمن هم به مراتب باید ارزشهای خود را دستهبندی کند و خدا را در رأس ارزشهایش و از همه مهمتر بداند و بخاطر هیچکس حاضر نباشد معصیت الهی را انجام دهد!
«لاطاعَةَ لِمخلوقٍ فی معصیةِ الخالق»[2]
انسان مؤمن با اینکه زن و فرزندش را بسیار دوست دارد اما اگر آنها از او بخواهند مرتکب گناهی شود و با اینکه فرزند پارهتن اوست (مثلاً اگر فرزندش بخواهد عروسی همراه با گناه برگزار کند)، با او مخالفت کرده و پدرانه او را نصیحت کند که شب اول عروسی، خشت اول زندگی است و باید آن را با تقوا و طاعت بنا نهاد نه با معصیت! تا خشت اول زندگی کج گذاشته نشود! البته میتوان شاد بود اما بدون گناه!
و این چنین حاضر به گناه حتی برای فرزندش نمیشود، همچنان که در سورهی منافقین داریم:
« يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُلْهِكُمْ أَمْوَالُكُمْ وَلَا أَوْلَادُكُمْ عَن ذِكْرِ اللَّهِ …»[3]
«ای مؤمنین مبادا مال و ثروت و فرزندانتان، شما را از یاد خدا غافل کند!»
یعنی مبادا به خاطر آنان معصیت خدا کنید! مثلاً خانمی که عمری است، حجاب و پوشش خداپسند حفظ کرده، اکنون به خاطر رضایت دخترش، برخی موارد را رعایت نکند! یا مردی که عمری است، پاکیزه زندگی کرده و مال حلال بدست آورده است، اکنون به خاطر پسرش حاضر به گناه در کسب و کارش گردد!
البته که فرزند، همسر و فامیل، همه برای ما عزیزند و باید این دوست داشتن نیز به آن ها اعلام شود که ما به آنها علاقه داریم اما به خاطر آنان، حاضر به معصیت خداوند نیستیم و گناه نمیکنیم!
بنابراین خانواده مهدوی و مورد رضای امام زمان، خانوادهای است که دین و دینداری در آن قوی بوده و اهل آن، به خاطر هیچکس حاضر به گناه کردن نباشند و اینجاست که خداوند این زندگی را شیرین مینماید.
ادمه دارد…..
سوره مبارکه تحریم: 6
امالی صدوق: ص 370
سوره مبارکه منافقون: 9
